...***...***...

تو را میخوانم ... تنها تو را...  

نگاهم را به آسمانی که خدایت در آن است دوخته ام... و دستهای نیازمندی را به سویش دراز کرده ام...  

دستهایم خالی است اما وجودم پر عشق است... چشمهایم پر ز اشک است؛ عکست را در آغوش گرفتم و آرام اشک میریزم... نگاه ملتمسانه ام به سوی خداست...  

خدایی که خود عشق را در وجود آدمی نهاد... آری من همان عاشقم... عشق...  

نمیدانم در لحظه های دلتنگی به کدامین درگاه برای دیدن معشوقم روی آورم...  

خدایا من امشب با دل خسته ام تنها یک چیز از تو میخواهم آن هم وصال...  

((بیا ای بهترین یارم که من تنهای تنهایم...  

                                     به دور از دستهای مهربانت غریب و بی کس و زارم...))  

بیا که بیشتر از تمام شبها به وجودت نیاز دارم... بیا که به گرمای دستانت و شیرینی لبانت نیاز دارم...  

قلبم در حسرت دیدار تو غمگین و بی تاب است... بیا ای تمام هستی من...  

 خدایا سوگند به عشقی که در قلب انسان نهادی دوستش دارم...   

از تو وصال میخواهم...   

  LOVE u  

             عاشقانه دوستت دارم عزیزم...