دوری...
دوری از یار... تاوان سنگینی است... برای جرمی به نام عشق...
دست روزگار عاشقمان کرد و فاصله بین دو جسم نه روح
که روحمان یکیست قرارداد...
بر پستی این عالم خاکی لعنت...
بر دل من که طاقت دوریت را ندارد...
* زیبایی عشق
به سکوته نه فریاد...
زیبایی عشق به تحمله
نه خورد شد و در خود فرو رفتن...*